VREUGDE EN VERDRIET IN ONZE PAROCHIE
* 11 December overleed Martha Raadschelders-Buskermolen. Zij werd 93 jaar en woonde aan de Mijnsherenweg. Hier in kudelstaart geboren en opgegroeid, trouwde zij met haar man Cor en samen kregen ze vier kinderen. Te vroeg overleed hij en Martha heeft 23 jaar haar levensweg alleen voortgezet. Zij bleef niet bij de pakken neerzetten. Ze pakte haar fiets, trok er op uit en maakte fietstochten, zelfs de fietsvierdaagse in Drente was haar niet te veel. Graag ging ze mee op georganiseerde kaartvakanties, want klaverjassen was een van haar hobby’s. Martha was een groot Mariavereerder die naast de beeldjes van Maria, ook nog de platen had, die de kerk vroeger gaf aan een kind dat de eerste communie deed. In haar slaapkamer werd ze hiermee omringd. In 2015 kreeg Martha problemen met haar gezondheid. De laatste weken ging het heel hard minder met haar en hebben de kinderen en kleinkinderen haar zoveel mogelijk verzorgd en omringd met hun liefde. Na de uitvaart is zij op ons kerkhof begraven.
* Op 12 december overleed Lia Klootwijk-Stokkel. Zij was 63 jaar oud en woonde in de Proosdijstraat en werd op ons kerkhof begraven.
* Op 15 december overleed Hein Baars, Hij woonde aan de Kudelstaartseweg en werd 69 jaar oud. De crematie was in De Kwakel.
* Op 18 december vierden Garry en Kees Scholte dat zij 50 jaar getrouwd waren. We hopen dat deze twee mensen, die zich niet alleen ongelimiteerd voor onze kerk, maar ook voor de cultuur van Kudelstaart inzetten, nog lang gezond en gelukkig samen verder mogen gaan met hun zo actieve leven en wensen hen veel geluk met hun kinderen en kleinkinderen.
* Op 2 januari overleed Brenda van der Meer-Bergkamp, ze werd 41 jaar oud en woonde in de Rechtsbuitenstraat. Brenda heeft een zeer ongelijk gevecht moeten voeren met haar ziekte. Leek het na de eerste heftige fase, enkele jaren geleden, enigszins onder controle, afgelopen zomer kwam de kanker met nieuwe kracht terug. Met zelfs een zodanige kracht dat de doktoren aan haar en haar man René te kennen gaven dat ze niets meer voor hen konden betekenen. Dat ze er zelfs rekening mee moesten houden dat het niet erg lang zou duren. Maar Brenda wilde nog zo graag verder en bleef zo lang mogelijk hoop houden dat ze nog wat meer tijd zou hebben. Met de medicatie hield ze zichzelf zo goed mogelijk op de been om er te zijn voor René en hun twee nog zo jonge kinderen. Kerstmis en Oud en Nieuw heeft ze, met haar vechtlust, zo ziek ze ook was, in hun midden kunnen zijn, maar in de nacht van 1 op 2 januari was haar energie echt op en heeft Brenda zich in handen gegeven van Hem, die leven geeft ondanks dood. Na de uitvaart is zij op ons kerkhof begraven. We wensen René en de kinderen heel veel kracht toe bij dit zo zware verlies.